Publikacje

Rok 2019 miesiąc: czerwiec

Coraz większa popularność filtrów UV w kosmetykach ochrony przeciwsłonecznej sprawia, że trafiają one w dużych ilościach do środowiska naturalnego, gdzie mogą kumulować się i wpływać negatywnie na czynności życiowe różnych organizmów, nie tylko człowieka.  W pracy opisano perspektywę wykorzystania występującego w przyrodzie grzyba z rodzaju Cunninghamella w procesie biodegradacji nowych potencjalnych filtrów UV. Uzyskane wyniki wskazują, że degradacja nowo otrzymanych substancji promieniochronnych skutkuje obniżeniem ryzyka biokumulacji toksycznych substancji i ich metabolitów w środowisku naturalnym.

Opublikowane badania dotyczą poszukiwania nowych, skutecznych i bezpiecznych związków posiadających aktywność fotoprotekcyjną, potencjalnych filtrów UV w kosmetykach. Cząsteczki zostały zaprojektowane tak, aby w jak największym stopniu pochłaniały promieniowanie w zakresie UVA i/lub UVB. Ich fotoprotekcję potwierdzono w dalszym etapie badań wykorzystując również opracowane formulacje kosmetyczne. Udowodniono satysfakcjonującą fotostabilność związków po naświetlaniu w symulatorze światła słonecznego. W badaniach bezpieczeństwa, które były bardzo ważnym aspektem pracy, najbardziej aktywne związki wykazały zadowalające bezpieczeństwo względem pięciu linii komórkowych. Przeprowadzone badania zostały sfinansowane ze środków Narodowego Centrum Nauki w ramach projektu OPUS nr 2016/21/B/NZ7/01756 pod kierownictwem pani prof. dr hab. Elżbiety Pękali. 

Hiperforyna to składnik ekstraktu z Hypericum perforatum, który wykazuje aktywność przeciwdepresyjną. Za jego główny mechanizm biologiczny uważa się interakcję z kanałem TRPC6.
W powyższej pracy badano aktywność hyperforyny w modelu chronicznego łagodnego stresu
u myszy. Wykazano przeciwdepresyjną aktywność tego związku w trzech behawioralnych testach
i zmiany w poziomach białek BDNF i CREB oraz cynku w mózgu tych zwierząt.  Wyniki te wskazują na związek tych zmian neurochemicznych z mechanizmem przeciwdepresyjnym.

W ostatnim numerze Nutrients opublikowano kolejny artykuł przedstawiający wyniki ogólnopolskich badań WOBASZ i WOBASZ II, zrealizowanych przy współudziale Katedry Epidemiologii i Badań Populacyjnych CM UJ. W pracy oceniono, czy spożycie orzechów ma związek ze zdrowym sposobem żywienia i stylem życia. Wykazano, że spożywanie orzechów wiąże się z bardziej prozdrowotnymi wyborami w zakresie diety i stylu życia. Na przykład osoby spożywające orzechy jadły mniej czerwonego mięsa, ale więcej drobiu oraz owoców. Osoby spożywające orzechy były również bardziej aktywne fizycznie. Wyniki wskazują na potrzebę edukacji zdrowotnej w zakresie wzbogacenia diety o orzechy, będące cennym źródłem wielu składników mineralnych oraz korzystnych dla zdrowia tłuszczów roślinnych. Zalecane spożycie orzechów wynosi około 30 gr dziennie.

Poszukiwanie innowacyjnych leków w terapii choroby Alzheimera jest jednym z wiodących kierunków badawczych na całym świecie. Wyniki najnowszych prac eksperymentalnych wskazują, że związki hamujące wybrane fosfodiesterazy (enzymy z klasy hydrolaz, katalizujące hydrolityczny rozkład diestrów fosforanowych zachodzący w procesach trawienia pokarmów, jak i w reakcjach wewnątrzkomórkowych) mogą skutecznie łagodzić zaburzenia pamięci i nastroju towarzyszące chorobie Alzheimera, a także zmniejszać stan zapalny i akumulację toksycznych białek w mózgu. Szczególny potencjał terapeutyczny wykazują ligandy wielofunkcyjne (ang. multifunctional ligands), charakteryzujące się zdolnością hamowania fosfodiesteraz i równoczesnym wpływem na inne cele biologiczne jakimi mogą być np. receptory serotoninowe.

Samodzielny pomiar ciśnienia tętniczego krwi (SBPM) stanowi pomoc w kontroli stanu zdrowia pacjenta. Ważne jest, aby pomiary wykonywane były w sposób prawidłowy i zgodny z zaleceniami. Istnieją doniesienia wskazujące, że  wiedza i umiejętności pacjentów w tym zakresie są niewystarczające, co obniża wiarygodność i użyteczność otrzymywanych przez nich wyników. Celem badania była ocena wpływu edukacji prowadzonej przez farmaceutę na poziom wiedzy i umiejętności pacjentów w zakresie SBPM. Ocenę wiedzy pacjentów w zakresie SBPM oparto o wyniki testu, powtarzanego 3-krotnie (przed, po i 6m-cy po edukacji). Umiejętności oceniane były w oparciu
o analizę filmów z zarejestrowanymi pomiarami. Edukację pacjentów prowadzono indywidualnie,
w formie ustnej, część pacjentów dodatkowo otrzymało ulotkę edukacyjną. U wszystkich włączonych do badania pacjentów zaobserwowano wzrost wiedzy jak i umiejętności z zakresu SBPM pod wpływem prowadzonej edukacji. Wraz z upływem czasu parametry te uległy pogorszeniu. Z uwagi na fakt obniżania się poziomu wiedzy i umiejętności wraz z upływem czasu, konieczne jest cykliczne/regularne powtarzanie procesu edukacyjnego.