Publikacje

Rok 2020 miesiąc: listopad

Praca przedstawia wyniki badań przeprowadzonych w Krakowskim Specjalistycznym Szpitalu im. Jana Pawła II w Krakowie na Oddziale Klinicznym Chorób Serca i Naczyń z Pododdziałem Intensywnego Nadzoru Kardiologicznego z udziałem Pacjentów cierpiących na wrodzone wady serca PFO i ASD. Celem badania było wyodrębnienie specyficznych cech osobowości chorych cierpiących na wrodzone wady serca. W badaniu wykorzystano metody psychologiczne. U Pacjentów z ASD zauważono istotnie wyższy poziom impulsywności, skłonności do ryzyka, u chorych cierpiących na PFO istotne różnice zauważono między poziomem psychopatii a innymi cechami oraz wiele innych zależności. Z powodu braku dotychczas opracowanych badań na temat wpływu pandemii COVID-19 na pacjentów cierpiących na wrodzone wady serca poruszono również ten temat.

Do badania włączono 44 pacjentów ze 110 granicznymi zmianami miażdżycowymi (40-90%) w tętnicach wieńcowych, które oceniono za pomocą niehyperemicznego wskaźnika iFR (instantaneous wave-free ratio) i nowoczesnego, nieinwazyjnego indexu określanego na podstawie samej koronarografii (QFR, quantitative flow ratio). Stwierdzono dobrą korelację QFR z iFR w wykrywaniu niedokrwienia w zmianach pośrednich, jednak u tylko 2/3 chorych można by w pełni zaufać pomiarowi QFR w stosunku do referencyjnego iFR, a więc na tak naprawdę bezinwazyjnym pomiarze istotności zwężeń. 

Fomitopsis officinalis to gatunek jednego z najczęściej wykorzystywanych grzybów w medycynie tradycyjnej Europy. Ze względu na fakt, że F. officinalis jest gatunkiem wymierającym, otrzymano mycelium F. officinalis na podłożu płynnym napowietrzanym. Tożsamość otrzymanego mycelium z owocników F. officinalis w kulturach in vitro potwierdzono metodą PCR. Wykazano obecność związków fenolowych, indolowych, sterolowych oraz biopierwiastków, które wpływają na działanie antyoksydacyjne oraz antyproliferacyjne ekstraktów z mycelium i owocników F. officinalis. Na uwagę zasługuje stwierdzona szczególnie wysoka zawartość 5-hydroksytry-L-tryptofanu (od 417 do 517 mg/100 g d.w.). Aktywność antyoksydacyjną badanego materiału grzybowego stwierdzono i oznaczono za pomocą metody redukcji rodnika DPPH, a aktywność antyproliferacyjną w testach na komórkach: A549 (ATCC®) linia komórek raka płuc, DU 145 (ATCC®) linia komórek raka prostaty i A375 (ATCC®) linia komórek czerniaka była oznaczona.

Alkohol towarzyszy naszej cywilizacji od bardzo dawna i w sposób istotny wpływa na różne aspekty naszego życia. Celem naszej pracy była identyfikacja obecności etanolu w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN) bezpośrednio po jego wypiciu, zmian stężeń metabolitów mózgowych a także zmian w mikrostrukturze mózgu bezpośrednio po ekspozycji na alkohol. Zastosowaliśmy zaawansowane metody rezonansu magnetycznego: spektroskopię protonową (1H MRS) i dyfuzję (DWI). Przebadaliśmy 44 ochotników w wieku 18-55 lat czterokrotnie: przed, a następnie 0,5, 1 i 2 godziny po wypiciu 150 ml czystej wódki (60g etanolu). Zaobserwowaliśmy istotnie statystycznie wzrosty stężeń lipidów i mleczanów  w mózgu ochotników około godziny od przyjęcia alkoholu. Po tym następowała normalizacja poziomów ich stężeń w ciągu 2 godzin. Widoczne były również zmiany wartości DWI i ADC (rzeczywisty współczynnik dyfuzji), co mogłoby świadczyć o patologicznych zmianach mikrostruktury – jednak stwierdziliśmy tylko tendencję bez istotności statystycznej.  Na podstawie przeprowadzonego badania można sądzić o szkodliwym działaniu alkoholu na tkankę mózgową, a także o uruchomieniu mechanizmów kompensacyjnych.

Wpływ depresji po udarze mózgu na śmiertelność nie został do tej pory w pełni wyjaśniony. Przypuszcza się, że depresja częściej rozwija się u osób skłonnych do spadku sprawności fizycznej po udarze, co może mieć pośredni związek ze zwiększoną śmiertelnością u tych pacjentów. Do analizy włączyliśmy 524 osób przyjętych do oddziału udarowego, których przebadano pod kątem wystąpienia depresji między 7. i 10. dniem hospitalizacji. Depresja po udarze mózgu okazała się niezależnym czynnikiem zwiększającym poziom niepełnosprawności oraz czynnikiem ryzyka śmierci po trzech i dwunastu miesiącach po udarze. Wyniki te są zgodne z założeniem, że depresja może odgrywać rolę pośredniego czynnika związanego ze spadkiem sprawności fizycznej, prowadząc do zwiększonej śmiertelności po udarze.

Pytanie? Czy doświadczanie sezonowych zmian w warunkach zewnętrznych (wpływających na dostępność produktów żywnościowych) ma związek ze zmianami we wskaźnikach odzwierciedlających warunki wczesnorozwojowe tj. wskaźnik 2D:4D, wskaźniki oparte na liczebności linii papilarnych oraz stopień asymetrii fluktuacyjnej twarzy.

Odpowiedź? Nie stwierdziliśmy różnic we wskaźnikach warunków wczesnorozwojowych pomiędzy kobietami urodzonymi w różnych sezonach roku.

Dlaczego? Jednym z możliwych wyjaśnień są być może zbyt małe wahania w doświadczanych warunkach, aby doprowadzić do zmian w mierzonych wskaźnikach.

Celem pracy było porównanie ekstraktów stosowanych w kuchni oraz do celów leczniczych. Z owoców maliny i dzikiej róży, skórki jabłek, lawendy, mięty i płatków róż przygotowano fermentowane octy, maceraty octowe, wywary i 70% nalewki. Porównano ich potencjał przeciwutleniający, właściwości genoprotekcyjne i skład chemiczny (zawartość flawonoidów, antocyjanów, kwasów fenolowych, karotenoidów, witaminy C i jonów metali). Wykazano że zdolności antyoksydacyjne są skorelowane z zawartością polifenoli w ekstraktach. Preparaty z owoców dzikiej róży i płatków róży wykazują najwyższe właściwości genoprotekcyjne, natomiast octy fermentowane zawierają najwięcej mikroelementów.

Przezcewnikowa, niskodawkowa tromboliza wspomagana ultradźwiękami (USAT) to nowoczesna metoda leczenia zagrażającej życiu ostrej zatorowości płucnej, która dzięki dostarczeniu energii ultradźwiękowej bezpośrednio w obręb skrzeplin w tętnicach płucnych umożliwia zmniejszenie dawki leku trombolitycznego, a w konsekwencji redukcję częstości powikłań krwotocznych. Optymalny schemat dawkowania nie został jednak jak dotąd określony. Celem badania była ocena efektów zastosowania dwukrotnie mniejszej niż dotychczas dawki trombolityku. W wyniku przeprowadzonego badania potwierdzono, iż zredukowany schemat dawkowania USAT skutecznie poprawia funkcję serca i parametry hemodynamiczne krążenia płucnego przy niewielkim ryzyku powikłań krwotocznych. Wyniki tego badania dostarczają nowych informacji w dyskusji na temat sposobów dawkowania USAT i mogą przełożyć się na zwiększenie bezpieczeństwa tej metody przy zachowaniu jej skuteczności. Było to pierwsze w Polsce zastosowanie metody USAT w leczeniu pacjentów z zagrażającą życiu ostrą zatorowością płucną.

Stan prozakrzepowy u pacjentów z migotaniem przedsionków (AF) jest związany z uszkodzeniem śródbłonka, aktywacją płytek krwi i kaskadą krzepnięcia. W naszym badaniu oceniliśmy poziom mikrocząstek płytkowych (PMP, CD42b) i śródbłonkowych (EMP, CD144) u pacjentów z niezastawkowym AF, w trakcie leczenia przeciwkrzepliwego dabigatranem, w czasie oczekiwanego minimalnego i maksymalnego stężenia leku w osoczu. Następnie określiliśmy maksymalne stężenie dabigatranu w osoczu. Wykazaliśmy w badaniu, że u pacjentów z AF podawanie dabigatranu jest związane z uwalnianiem CD42b, markera aktywacji płytek krwi. Dane sugerują, że niskie stężenia dabigatranu mogą być związane z aktywacją płytek krwi. Ponadto choroby współistniejące, takie jak choroba tętnic obwodowych i choroba wieńcowa, mają wyraźny wpływ na poziomy CD42b podczas leczenia dabigatranem. Poziom CD144 nie zwiększył się po podaniu dabigatranu.

Wzajemne interakcje między komórkami nowotworowymi a fibroblastami związanymi z nowotworem (CAFs, ang. cancer-associated fibroblasts) odgrywają ważną rolę w rozwoju nowotworów. Mechanizmy molekularne prowadzące do przejścia prawidłowych fibroblastów do CAFs nie zostały jeszcze w pełni poznane. Wykorzystując narzędzie Systems EPigenomics Inference of Regulatory Activity (SEPIRA), sekwencjonowanie mRNA z hodowli fibroblastów z komórkami nowotworowymi oraz profile ekspresji mRNA z 483 hodowli pierwotnych fibroblastów udało nam się estymować aktywność czynników transkrypcyjnych (TF) podczas aktywacji fibroblastów do CAFs. Przeprowadzona analiza wykazała deregulację w aktywności TF oraz ekspresji mRNA, która może być związana ze zwiększoną ekspresją gen FER1L4. Ten gen należy do klasy długich niekodujących RNA (lncRNA , ang. long non-coding RNA) i może wpływać na ekspresję innych genów poprzez wiązanie się z ich mRNA lub miRNA. Dodatkowa analiza ścieżek sygnałowych potwierdziła, że FER1L4 może brać udział w regulacji procesów kluczowych dla przejścia prawidłowych fibroblastów do CAFs.

Prezentowany manuskrypt jest kolejnym z cyklu prac opublikowanych przez nasz zespół w obszarze związków hybrydowych. Wyniki wcześniejszych badań potwierdziły słuszność koncepcji struktur hybrydowych jako związków o szerokim spectrum aktywności przeciwdrgawkowej identyfikowanej w badaniach przedklinicznych z wykorzystaniem zwierzęcych modeli padaczki. Prezentowana publikacja opisuje projektowanie, syntezę oraz badania in vivo i in vitro kolejnej serii pochodnych o strukturze hybrydowej. Na podstawie przeprowadzonych testów wyselekcjonowano związek charakteryzujących się silą i szeroką aktywnością ochronną w zwierzęcych modelach padaczki, a ponadto pochodna ta ujawniła niezwykle korzystne działania przeciwbólowe szerokim panelu zwierzęcych modeli bólu o różnym podłożu, tj. teście formalinowym, modelu bólu indukowanego kapsaicyną oraz modelu bólu neuropatycznego wywołanego oksaliplatyną. Uzyskane wyniki tj. atrakcyjny profil aktywności in vivo oraz korzystne właściwości lekopodobne pozwalają uznać wspomniany związek za obiecującą substancję do dalszego rozwoju przedklinicznego.

W pracy zbadano epidemiologię i potencjalne czynniki ryzyka pokrzywki u krakowskich dzieci i młodzieży. Oceniono też związek z narażeniem na zanieczyszczone powietrze. W 2016-2018 przebadano 9287 dzieci i 7795 nastolatków. Przynajmniej jeden epizod pokrzywki w życiu wystąpił u 3,6% dzieci i 2,8% młodzieży, pokrzywka przewlekła u 2,1% i 1,1%. Najczęstszym czynnikiem sprawczym były leki u dzieci i jedzenie u nastolatków. Nie było związku między miejscem zamieszkania a częstością pokrzywki. Częstość przewlekłej pokrzywki była wyższa niż przeciętna w populacji europejskiej.