Publikacje

Rok 2021 miesiąc: lipiec

Metronidazol to jeden ze związków chemicznych, który posiada zdolność tworzenia trwałych kompleksów z metalami. Ponieważ metronidazol działa na bakterie beztlenowe, podjęto badania nad połączeniem go z jonami srebra(I) w celu poszerzenia spektrum działania. Wolny metronidazol nie wykazywał aktywności wobec badanych mikroorganizmów natomiast otrzymane kompleksy wykazywały większą aktywność przeciwbakteryjną i przeciwgrzybiczą. Stabilność substancji leczniczych i gotowych produktów jest kluczowym aspektem zapewnienia jakości leku i bezpieczeństwa terapii. Wykazana wysoka stabilność nowych połączeń metronidazolu i srebra(I) może wskazywać na ich skuteczność w terapii, a badania potwierdzają zwiększone możliwości skutecznego leczenia wielu chorób i dolegliwości.

TRAIL (ang. tumor necrosis factor-related apoptosis-inducing ligand), to białko, które ze względu na swoje właściwości może być potencjalnie wykorzystane w immunoterapii nowotworów, w tym raka jelita grubego. W naszych badaniach, w celu dostarczenia TRAIL bezpośrednio do nowotworu (jelito grube), zaproponowaliśmy wykorzystanie bakterii Lactococcus lactis, powszechnie stosowanych w przemyśle spożywczym. W wyniku modyfikacji genetycznej, uzyskaliśmy szczep zdolny do produkcji ludzkiego białka TRAIL i eliminujący komórki raka jelita grubego in vitro i in vivo, nie uszkadzając przy tym komórek prawidłowych. Ważnym aspektem naszych badań jest również wykazanie wzmocnienia aktywności TRAIL przez metforminę.

Badaniem objęto 389 chorych z rakiem odbytnicy operowanych w latach 1992-2006. U 148 chorych zastosowano przed zabiegiem radioterapię (dawka 25 Gy). Przedstawiono wyniki w 18-letnim okresie obserwacji, z zastosowaniem analizy skłonności (propensity score matching). Wykazano, że przedoperacyjna radioterapia zmniejsza ryzyko wznowy miejscowej i poprawia przeżycia bez wznowy nowotworu u chorych poddanych radykalnemu leczeniu operacyjnemu. Nie stwierdzono natomiast wydłużenia przeżycia całkowitego u chorych poddanych przedoperacyjnej radioterapii. Nie stwierdzono zwiększonego ryzyka wystąpienia wtórnego nowotworu w okresie 18 lat po radioterapii.

Celem badania była ocena chorych w ostrej fazie zawału mięśnia sercowego (ang. acute myocardial infarction, AMI) i szczegółowej ilościowej analizy ultrastruktury skrzepu fibrynowego. Tworzenie i rozpad skrzepu fibrynowego, wielkość porów (współczynnik przepuszczalności), gęstość rozmieszczenia włókien fibryny, ich promień oraz upakowanie protofibryli badaliśmy w osoczu pacjentów z AMI w porównaniu do skrzepów uzyskanych z osocza zdrowych ochotników. Chorzy w ostrej fazie AMI wytworzyli skrzepy fibrynowe, które były istotnie bardziej gęste, mniej przepuszczalne i ulegały lizie wolniej niż u osób zdrowych. Zostało to potwierdzone dzięki szczegółowej analizie ultrastruktury skrzepu, wielkości włókien i upakowania protofibryli, co może przyczyniać się do powstania środowiska prozakrzepowego w AMI.

Chirurgia bariatryczna stała się standardem postępowania w leczeniu nie tylko otyłości olbrzymiej, ale również chorób towarzyszących otyłości, w tym cukrzycy typu drugiego. Pomimo skrupulatnej kwalifikacji do zabiegu, nie każdy pacjent osiąga pożądany efekt pooperacyjny w postaci wyrównania poziomu glikemii. Celem pracy była ocena dokładności dostępnych narzędzi predykcyjnych, pozwalających przedoperacyjnie przewidzieć remisję cukrzycy u pacjentów rok po leczeniu bariatrycznym. Każdy z pięciu analizowanych modeli wykazał istotny związek z ustąpieniem cukrzycy. Największą dokładność predykcyjną osiągnęła skala DiaBetter. Zakłada się, że jej użycie podczas kwalifikacji chorych do zabiegu pozwoli na optymalizację wyników leczenia.

Wzmacnianie zachowań empatycznych – rozumianych jako poznawcze przyjmowanie perspektywy innej osoby, jak i emocjonalne reagowanie na to, czego ta osoba doświadcza – stanowi ważny element w programach edukacji studentów medycyny. Celem pracy była ocena osobowościowych predyktorów wskaźników empatii u studentek i studentów medycyny piątego roku. Analiza regresji z komponentem interaktywnym wykazała, że choć nie było interakcji między głównymi wymiarami osobowości, wskaźnikami empatii i płcią, to szczegółowa analiza komponentów wymiarów osobowości wykazała różnice między studentkami a studentami. Oprócz celów poznawczych, wiedza ta jest wykorzystywana w edukacji medycznej na naszej uczelni. Świadomość własnych predyspozycji osobowościowych, zarówno mocnych stron, ale też tych słabszych, jest korzystne w kontekście wyzwań jakie pojawiają się przed przyszłym lekarzem w pracy zawodowej.

Poszukiwanie nowych leków poprawiających pamięć i nastrój należy do wiodących kierunków badawczych na świecie, z uwagi na rosnące rozpowszechnienie schorzeń neurodegeneracyjnych oraz depresji. Doniesienia naukowe wskazują, że blokowanie receptora serotoninowego 5-HT_1A może poprawiać funkcje poznawcze oraz działać przeciwdepresyjnie. W niniejszej pracy przedstawiono projektowanie, syntezę oraz badania farmakologiczne nowych amidowych pochodnych, prowadzące do wyselekcjonowania silnego antagonisty receptora 5-HT_1A, który wykazał w testach behawioralnych zarówno działanie prokognitywne jak i przeciwdepresyjne. Przedstawiona praca ukazuje innowacyjną klasę antagonistów receptora 5-HT_1A oraz otwiera nową perspektywę w opracowywaniu kandydatów na leki w terapii współwystępujących zaburzeń pamięci i nastroju.

Krwawienie dokomorowe jest jednym z najpoważniejszych powikłań wcześniactwa. Obecność krwi i wywołanego nią stanu zapalnego, ewentualne utrudnienie odpływu PMR z układu komorowego oraz pierwotne zwiększenie jego objętości może prowadzić do  wodogłowia, które może doprowadzić do znaczącego opóźnienia rozwoju dziecka. Dotychczas nie udało się ustalić konsensusu w kwestii postępowania w takich przypadkach, jednak najczęstszą formą leczenia pozostaje implantacja systemów odprowadzających płyn mózgowo-rdzeniowy. Celem naszego badania było ustalenie czynników wpływających na rozwój aktywnego wodogłowia pokrwotocznego wymagającego stałego drenażu. Przeprowadzono analizę statystyczną wybranych czynników w oparciu o bazę 35 pacjentów urodzonych przedwcześnie, u których rozpoznano ciężkie krwawienie dokomorowe. Żaden z analizowanych czynników nie okazał się statystycznie istotnym czynnikiem ryzyka rozwinięcia wodogłowia aktywnego. Pomimo intensywnych badań, czynniki ryzyka transformacji ciężkich krwawień dokomorowych w wodogłowie pozostają trudne do ustalenia, a stworzenie skutecznego schematu postępowania wydaje się nieosiągalne.

Piłkarze nożni są jedną z najbardziej narażonych na kontuzje grup sportowców. Celem badań była ocena ruchomości stawów biodrowych oraz wzorców ruchu za pomocą funkcjonalnej oceny motoryki Functional Movement Systems (FMS) oraz znalezienie związku między tymi parametrami a ryzykiem urazu stawu biodrowego. Badaniami objęto grupę 25 piłkarzy nożnych oraz grupę kontrolną liczącą 25 mężczyzn dobranych wiekowo i pod względem BMI. Młodzi piłkarze nożni mieli znacznie ograniczoną ruchomość stawów biodrowych, ale nie zauważyliśmy istotnej asymetrii między prawym i lewym stawem biodrowym. Wykazano istotne deficyty funkcjonalne w zadaniach „stabilność tułowia” oraz „stabilność rotacyjna” dla strony lewej. W grupie piłkarzy nożnych dla ruchu zgięcia najniższe wartości osiągane były w grupie z najmniejszą punktacją FMS (poniżej 15 pkt), dla wyprostu – w grupie z wysoką punktacją FMS (powyżej 18 pkt), dla rotacji wewnętrznej – w grupie z średnim wynikiem FMS (15-18 pkt), dla rotacji zewnętrznej najwyższe wartości osiągane były w grupie osiągającej poniżej 15 pkt w FMS. Zalecamy, aby przyszłe programy treningowe skupiały się bardziej na stabilizacji tułowia i poprawie asymetrii ruchowej tułowia. Przyszłe badania powinny koncentrować się na etiologii ograniczenia zakresu ruchomości w stawach biodrowych u piłkarzy nożnych.

Publikacja jest wynikiem obszernych badań przeprowadzonych w Ośrodku Rehabilitacji Narządu Ruchu ,,Krzeszowice” sp.zoz. Gdzie prowadzone są ćwiczenia w wodzie. W ośrodku prowadzone są badania dotyczące skuteczności różnorodnych metod Fizjoterapii. Efekty badań ćwiczeń w wodzie zostały porównane z efektami ćwiczeń prowadzonych na sali gimnastycznej. Ćwiczenia na sali zawierały ćwiczenia sensomotoryczne. Wykazano większą skuteczność ćwiczeń w wodzie na równowagę pacjentów.