Publikacje

Rok 2022 miesiąc: październik

W badaniu oceniano wpływu trzech nieklasycznych wskaźników lipidowych – CRI I, CRI II oraz TG/HDL-C na występowanie niepożądanych zdarzeń sercowo- naczyniowych (MACE) oraz śmiertelność w rocznej obserwacji wśród chorych z zawałem serca bez uniesienia odcinka ST. Badanie wykonano w celu określenie czy w.wym wskaźniki mogą być pomocne w codziennej praktyce klinicznej, w wykrywaniu chorych zagrożonych niepomyślnym rokowaniem. Żaden z badanych wskaźników nie wykazał istotności ani jako predyktor MACE ani rocznej śmiertelności. W naszej opinii powyższe wskaźniki nie powinny być używane w codziennej praktyce klinicznej. 

Badania miały na celu zweryfikowanie roli mikropęcherzyków produkowanych przez aktywowane limfocyty T na aktywację oraz stres oksydacyjny komórek śródbłonka. Przeprowadzone doświadczenia wykazały brak wpływu mikropęcherzyków na zdolność wiązania leukocytów przez komórki śródbłonka, lecz stres oksydacyjny ulegał znacznemu zwiększeniu. Analizy wykazały, że zwiększona produkcja reaktywnych form tlenu spowodowana była dostarczaniem kinaz ERK1/2 oraz MEK1/2 przez mikropęcherzyki do komórek śródbłonka, co skutkowało zwiększeniem ekspresji oksydazy NADPH NOX4.

Kobiety były niedostatecznie reprezentowane w dużych badaniach klinicznych dotyczących nadciśnienia, a częstość występowania działań niepożądanych ze względu na płeć nie została wystarczająco opisana. W badaniu, które objęło 560 kobiet i 440 mężczyzn, leczonych przewlekle w poradni nadciśnienia tętniczego, stwierdziliśmy że działania niepożądane leku były częściej zgłaszane przez kobiety niż mężczyzn. Starszy wiek i obecność jakiejkolwiek choroby układu oddechowego zwiększały ryzyko działań niepożądanych leku u kobiet.

W publikacji przedstawiono nową grupę cząsteczek o działaniu skierowanym na leczenie glejaka wielopostaciowego. Opracowano kilka niezależnych metod otrzymywania wspomnianych związków, poprzez syntezę wspomaganą polem promieniowania mikrofalowego lub ultradźwiękami. Zastosowane podejście pozwoliło na znaczne skrócenie czasu trwania procesu, ograniczenie użycia toksycznych rozpuszczalników oraz zastosowanie bardziej ekologicznego środowiska reakcji. Wybrane związki przetestowano pod kątem działania cytotoksycznego na komórki glejaka wielopostaciowego oraz wyznaczono niektóre parametry farmakokinetyczne i toksykologiczne in vitro. Jedna z przebadanych cząsteczek wykazywała znaczą aktywność przeciwnowotworową.

Cel pracy: Ocena ultrasonograficzna i hormonalna czynności jąder u pacjentów pediatrycznych z zespołem Klinefeltera.

Metody: Badanie ultrasonograficzne jąder, ocena czynności komórek Leydiga (LH, testosteron) oraz komórek Sertoliego (FSH, AMH, inhibina B ) u 20 pacjentów z zespołem Klinefeltera od 3 miesiąca życia do 18 roku życia.

Wyniki: Mikrozwapnienia jąder zaobserwowano u wszystkich badanych pacjentów z zespołem Klinefeltera (już w okresie niemowlęcym-od 3 miesiąca życia). U pacjentów przedpokwitaniowych czynność hormonalna komórek Sertoliego i Leydiga była prawidłowa, natomiast cechy uszkodzenia komórek Sertoliego i Leydiga obserwowano po rozpoczęciu okresu dojrzewania płciowego w tej grupie pacjentów.

Wnioski: Czynność hormonalna komórek Leydiga i Sertoliego jest prawidłowa u przedpokwitaniowych pacjentów z zespołem Klinefeltera, ale morfologiczne cechy uszkodzenia jąder można obserwować już w okresie niemowlęcym w tej grupie pacjentów.

Cel: Kliniczna i molekularna charakterystyka pacjentów z zaburzeniami transdukcji sygnału w szlaku PTH/PTHrP (ang. iPPSD, inactivating PTH/PTH-related protein signaling disorder) ze szczególnym uwzględnieniem analizy zaburzeń czynności tarczycy w tej grupie pacjentów.

Metody: Prospektywna analiza dokumentacji  32 pacjentów  z 15 rodzin z rozpoznaniem IPPSD2 i 3 w latach  1980 – 2021 – wyniki jednoośrodkowe. Analiza biochemiczna, hormonalna, molekularna i ultrasonograficzna.

Wyniki: U 29 pacjentów z 14 rodzin rozpoznano iPPSD2 (rzekomą niedoczynność przytarczyc- PHP-1a) w wieku śr. 12,2 lat (od okresu noworodkowego do 48 roku życia), a u 3 pacjentów z jednej rodziny iPPSD3 (PHP-1b). Dysfunkcję tarczycy stwierdzono u 22/26 (84,6%) pacjentów z iPPSD2. W noworodkowym badaniu przesiewowym wrodzoną niedoczynność tarczycy (wnt)  rozpoznano u 4/20 (20%) noworodków. Rozpoznano następujące zaburzenia czynności tarczycy: wnt- 3/26 (11,5%), wnt z autoimmunizacyjnym zapaleniem tarczycy (azt, chorobą Hashimoto) i wolem guzkowym  – 1/26 (3,8%), subkliniczną niedoczynność tarczycy- 11/26 (42,4%), subkliniczną niedoczynność tarczycy i wole guzkowe  -1/26 (3,8%), jawną niedoczynność tarczycy – 4/26 (15,4%), azt (choroba Hashimoto i  Gravesa-Basedowa) -2/26 (7,7%). Prawidłową czynność tarczycy stwierdzono u 4/26 (15,4%) pacjentów z iPPSD2 i u wszystkich z iPPSD3. U wszystkich pacjentów z zaburzeniami czynności tarczycy morfologia tarczycy w badaniu USG była nieprawidłowa.  Hipokalcemię i hiperfosfatemię wykryto u 28/32 pacjentów, a podwyższony PTH u wszystkich pacjentów.

Wnioski: Kliniczne spektrum zaburzeń  czynności tarczycy w iPPSD jest szerokie i obejmuje zarówno wrodzoną niedoczynność tarczycy jak i autoimmunizacyjne zapalenie tarczycy oraz wole guzkowe. W badaniu ultrasonograficznym morfologia tarczycy jest nieprawidłowa.

Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry (allergic contact dermatitis, ACD) jest reakcją immunologiczną rozwijającą się po miejscowej ekspozycji na substancje niskocząsteczkowe – hapteny. Nadwrażliwość kontaktowa (contact hypersensitivity, CHS) to eksperymentalny mysi model ACD. Praca pt. “Contact hypersensitivity as a murine model of allergic contact dermatitis” to szczegółowy protokół przedstawiający wywołanie reakcji CHS, wraz z szeregiem obiektywnych testów jej oceny. Została przygotowana z myślą o naukowcach, aby w prosty sposób mogli zacząć pracować w modelu CHS.

Podłoże genetyczne sporadycznych guzów neuroendokrynnych (NET) nadal nie jest w pełni określone. Celem pracy była ocena, czy wybrane warianty genetyczne mogą mieć związek z zachorowaniem na NET. U 185 osób (w tym 127 z NET) przeprowadzono analizę molekularną czterech wariantów jednonukleotydowych (rs8005354 (DAD1), rs2069762 (region promotora IL2), rs3731198 (CDKN2A), oraz rs1800872 (region promotora IL10)) i porównano z danymi klinicznymi. Wykazano, że homozygoty GG wariantu rs1800872 są częściej obserwowane u pacjentów z NET. Wariant rs3731198 może być związany ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia przerzutów do węzłów chłonnych.

Celem artykułu była ocena powiązań pomiędzy składem ciała, stanem odżywienia i sprawnością fizyczną u starszych pacjentów objętych opieką ambulatoryjną. 
Skład ciała oceniono przy pomocy densytometrii, stan odżywienia przy pomocy Oceny Stanu Odżywienia oraz poziomu albuminy, natomiast wyznacznikami sprawności fizycznej były: prędkość chodu, test „Wstań i Idź” i test korytarzowy. 
Wykazano, że prędkość chodu była negatywnie powiązana z wiekiem i zawartością tkanki tłuszczowej kończyn dolnych, natomiast pacjenci z lepszym stanem odżywienia odznaczali się większą prędkością chodu. Starszy wiek, niedożywienie i liczba schorzeń współistniejących były negatywnie powiązane z wykonaniem testu „Wstań i Idź”. Wiek i procentowa zawartość tkanki tłuszczowej w kończynach dolnych negatywnie wpływały na wykonanie testu korytarzowego.  

Ciężki przebieg COVID-19 wiąże się z istotnym wzrostem stężenia czynnika von Willebranda i łagodnym obniżeniem aktywności ADAMTS13, a to może zwiększać ryzyko epizodu ostrej zakrzepowej plamicy małopłytkowej (TTP), szczególnie u pacjentów z  wrodzoną postacią TTP (hTTP). W badaniu oceniano ankiety wśród 86 dorosłych pacjentów zarejestrowanych w International Hereditary TTP Registry pod kątem ostrych epizodów TTP w trakcie infekcji COVID-19 lub po szczepieniu SARS-CoV-2. Wnioski: U pacjentów z hTTP ryzyko ostrego epizodu TTP wywołanego przez COVID-19 jest wyższe niż po szczepieniu, tak więc nie ma przeciwskazań do szczepienia w tej grupie pacjentów.

Badania nad związkami biologicznie aktywnymi to jedna z bardziej dynamicznie rozwijających się gałęzi nauki, przede wszystkim ze względu na korzyści jakie mogą z tego wynikać dla produkcji nowych farmaceutyków oraz udoskonalania procesów przetwarzania i technologii żywności. Basella alba L. (Basellaceae), powszechnie znana jako szpinak indyjski lub malabarski, akumuluje w owocach duże ilości barwników gomfreninowych. Wysoka aktywność biologiczna tych związków związana jest z hamowaniem wytwarzania wolnych rodników w organizmie człowieka, w tym reaktywnych form tlenu (ROS) i azotu (RNS), a ekstrakty z owoców rośliny wykazują działanie przeciwzapalne. Na profil barwników ekstraktów badanych owoców ma wpływ metoda ekstrakcji, a następnie metoda oczyszczania frakcji betacyjaninowej. W naszym badaniu identyfikacja betacyjanin w owocach rośliny Basella alba L. i Basella alba L. odmiany 'Rubra’ wykonano za pomocą spektrometrii mas o niskiej i wysokiej rozdzielczości (LRMS i HRMS) oraz 1H, 13C i dwuwymiarowego NMR, które ujawniły zupełnie nieznane dotąd w królestwie roślin klasy betacyjanin. W szczególności obecność unikalnych ugrupowań acylowych zawierających azot w strukturach barwników została potwierdzona przez detekcję HRMS aparatem typu Orbitrap. Ze względu na udokumentowany  pozytywny wpływ betacyjanin na zdrowie człowieka, ta grupa związków chemicznych stwarza możliwości wykorzystania nie tylko jako nietoksycznych barwników pochodzenia roślinnego, ale również jako składnika żywności funkcjonalnej, znacząco podwyższającego walory prozdrowotne żywności.

Obecnie coraz częściej zwracana jest uwaga na potrzeby i oczekiwania pacjenta od rozpoczęcia procesu leczenia. Do przeprowadzenia tej oceny wykorzystywane są różne metody między innymi ankiety. Opracowano również kwestionariusze, przy pomocy których można dokonać subiektywnej oceny funkcji kończyny dolnej. Mnogość ankiet świadczy, że nadal nie zostało skonstruowane idealne narzędzie do takiej oceny. 
Celem tego badania jest przeprowadzenie procesu adaptacji i walidacji kwestionariuszy Lower Limb Task Questionnaire (LLTQ), Lower Limb Functional Index (LLFI) i Lower Limb Functional Index -10 (LLFI-10) do warunków polskich, ich wzajemne porównanie oraz analiza różnic w subiektywnej ocenie funkcji u pacjentów zakwalifikowanych do alloplastyki stawu biodrowego (THA) lub kolanowago (TKA).
Zgodnie z ogólnie przyjętą metodyką adaptacji i walidacji  kwestionariusze zostały przetłumaczone   na język polski, a następne na język angielski. Wesja polska została użyta do subiektywnej oceny fukcji kończyny dolnej  u pacjnetów. 
Wykonano proces adaptacji i walidacji kwestionariuszy LLTQ, LLFI i LLFI-10 do warunków polskich. Mogą być one stosowane zarówno w codziennej praktyce jak i kolejnych badaniach naukowych. Efekty leczenia w poszczególnych grupach pacjentów wymagają dalszej obserwacji. Ostateczna oczenia leczenia może być ustalona po zakończonym procesie rehabilitacji pacjentów. 

Rak piersi obecnie to najczęściej rozpoznawany nowotwór złośliwy na świecie. Dlatego są stale poszukiwane coraz to dokładniejsze metody jego wczesnej diagnostyki. Mammografia ze wzmocnieniem kontrastowym (CEM) jest najnowszym osiągnięciem diagnostyki obrazowej piersi, o skuteczności porównywalnej do rezonansu magnetycznego. Obecnie także medycyna zmierza w kierunku personalizacji terapii dla każdego pacjenta. Każdy badany histopatologicznie rak piersi ma określane receptory hormonalne, HER2 oraz indeks Ki67 które charakteryzują nam rodzaj guza jeszcze dokładniej a co za tym idzie pozwalają zaplanować skuteczniejszą terapię. W naszym badaniu szukaliśmy zależności między obrazem piersi w CEM a typem biologicznym guza. Wyniki wskazały, że niektóre typy raka piersi są lepiej widoczne w CEM niż pozostałe, a co za tym idzie ta metoda diagnostyki może przynieść korzyści pacjentom z danym typem nowotworu.

Wpływ prozdrowotnego stylu życia na doświadczane samopoczucie i jego ocenę przeanalizowano wśród 10800 osób z Finlandii, Polski i Hiszpanii. Konsumpcja pięciu lub więcej porcji owoców i warzyw na dzień, niepalenie papierosów codziennie i dobra jakość snu były pozytywnie powiązane z oceną samopoczucia; dobra jakość snu była m.in. związana z lepszą satysfakcją życiową. Prozdrowotny styl życia jest ważnym korelatem samopoczucia niezależnie od jego wpływu na zdrowie i służyć może w rozwijaniu strategii polepszania zdrowia nie tylko fizycznego, ale także dobrego samopoczucia populacji.

Wyniki przeprowadzonych badań wskazują na szczególną potrzebę objęcia stosownym wsparciem psychicznym młodych osób LGBTQ, które ze względu na swój wiek mogą charakteryzować się niewystarczającą zdolnością do radzenia sobie z trudnymi sytuacjami oraz niższą prężnością, a co za tym idzie są one szczególnie wrażliwe na negatywne konsekwencje doświadczeń wykluczenia i stygmatyzacji.

Ból jest najczęstszą dolegliwością u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa lędźwiowego. Najskuteczniejszą metodą fizjoterapeutyczną jest terapia manualna i ćwiczenia lecznicze połączone z zabiegami fizykalnymi (np. krioterapią ogólnoustrojową).

Badaniem objęto grupę pacjentów z chorobą zwyrodnieniową lędźwiowego odcinka kręgosłupa. Przed i po terapii dokonano oceny nasilenia bólu (VAS) oraz wykonano oznaczenia β -endorfin, kortyzolu i adrenaliny.

Łączone zabiegi wywarły pozytywny wpływ na zmniejszenie bólu krzyża u badanych pacjentów. Zaobserwowano statystycznie istotne obniżenie bólu kręgosłupa po zastosowanej terapii (p <0 0001). Istotnie wzrosła średnia wartość osoczowego stężenia kortyzolu (p = 0,0009).

Badanie dotyczyło dwóch białek występujących we krwi, a mianowicie albuminy i haptoglobiny. Oceniano ich fizjologiczny wpływ na krążące płytki krwi poprzez ocenę agragacji płytek krwi oraz uwalnianie serotoniny. Płytki krwi odgrywają kluczową rolę w procesie aktywacji kaskady krzepnięcia krwi oraz formowaniu skrzepu. Zaburzenia ich funkcji manifestujące się nadreaktywnością prowadzą do poważnych konsekwencji klinicznych, takich jak zawał serca czy udar mózgu. Wyniki badania wyraźnie wskazują na fizjologiczną rolę albuminy i haptoglobiny w kontrolowaniu zmiany kształtu, wydzielania i agregacji płytek krwi, które mogą być zmienione m.min.: z powodu obecności metabolitów kwasu arachidonowego. W związku z tym, białka te możemy zaliczyć do tzw. endogennych (wewnątrzpochodnych) inhibitorów agregacji płytek krwi.

Celem niniejszej pracy było dostarczenie dokładnych danych dotyczących rozpowszechnienia i aspektów morfometrycznych otworu czaszkowo-oczodołowego (COF), które z pewnością mogą być przydatne dla chirurgów wykonujących zabiegi na bocznej ścianie oczodołu. Ponadto dokładnie omówiono embriologię i znaczenie kliniczne tej struktury kostnej. Przeszukano główne medyczne bazy danych, takie jak PubMed, Scopus, Embase, Web of Science i Google Scholar, aby znaleźć wszystkie istotne badania dotyczące COF. Ostatecznie do tej metaanalizy włączono łącznie 25 badań, które spełniały wymagane kryteria i zawierały kompletne i istotne dane. Łączna częstość występowania COF wyniosła 48,37% (95% CI: 41,67% – 55,10%). Występowanie COF jednostronnie ustalono na 71,92% (95% CI: 41,87% – 96,97%). Występowanie COF obustronnie ustalono na 26,08% (95% CI: 3,03% – 58,13%). Podsumowując, uważamy, że jest to najdokładniejsze i najbardziej aktualne badanie dotyczące anatomii COF. COF występuje w 48,37% przypadków i najczęściej jest jednostronny (73,92%). Ponadto częstość występowania dodatkowych COF wynosiła 16,72%. Obecność tych otworów może stanowić źródło krwotoku, o czym chirurdzy okuliści powinni wiedzieć podczas wykonywania zabiegów w bocznej części oczodołu.