Publikacje

Rok 2022 miesiąc: czerwiec

Celem badania była identyfikacja organizacyjnych oraz finansowych aspektów mających wpływ na opiekę przejściową w opiece długoterminowej osób starszych. Bardzo ważnymi aspektami organizacyjnymi które mają wpływ na opiekę przejściową są: komunikacja pomiędzy zaangażowanymi jednostkami, przekazywanie informacji oraz odpowiedzialności za pacjenta, koordynacja zasobów, edukacja oraz zaangażowanie pacjenta i jego rodziny, szkolenie kadr, e-zdrowie, telemedycyna oraz opieka społeczna. Ponadto, zidentyfikowane aspekty finansowe dotyczyły: metod wynagradzania świadczeniodawców oraz wykorzystania kar i nagród finansowych. Zwrócenie uwagi na te aspekty jest niezbędne do poprawy jakości opieki przejściowej osób starszych.

Badanie dotyczyło kobiet z prawidłowym wynikiem  oceny wymazu  z pochwy (Nugent 0-4) i miało na celu znalezienie wskaźnika prognostycznego, sugerującego zakażenie ureaplazmowe nie wykrywane tą metodą. U kobiet z analizowanej grupy najlepszym indykatorem zakażenia ureaplazmami było określenie liczby komórek nabłonka. Zakażenia te były znamiennie częstsze w obecności  niewielu nabłonków lub przy ich braku (58,1% vs 36,4%), a ryzyko infekcji  było wyższe o 38,7% w porównaniu do kobiet z licznymi/bardzo licznymi komórkami nabłonkowymi.

Mieloidalne komórki supresorowe (MDSC) są niejednorodną grupą komórek, których działanie polega na hamowaniu układu odpornościowego (immunosupresja). We krwi obwodowej stwierdzane są komórki MDSC wywodzące się z różnych komórek: pochodzenia monocytarnego (Mo-MDSC), pochodzenia granulocytarnego (Gr-MDSC) oraz wczesne formy tych komórek określane jako E-MDSC.

W niniejszym badaniu autorzy postanowili zweryfikować hipotezę, iż komórki MDSC mogą mieć wpływ na występowanie powikłań pooperacyjnych u chorych z rakiem okrężnicy. Do badania włączono 80 chorych operowanych w latach 2016-2021. U pacjentów, u których stwierdzono powikłania pooperacyjne, przedoperacyjny poziom komórek E-MDSC był niższy (p=0,009). Analogiczny wynik uzyskano wówczas, gdy uwzględniono jedynie ciężkie powikłania pooperacyjne. Dokonano również niezależnej analizy chorych z ciężkimi septycznymi powikłaniami. W tej podgrupie chorych stwierdzono niższe poziomy wszystkich MDSC (p=0,025) oraz Gr-MDSC (p=0,014).

Zgodnie z wiedzą autorów wpływ poziomu komórek MDSC na powikłania pooperacyjne u chorych z rakiem jelita grubego nie był dotychczas badany.

Badania zostały zrealizowane we współpracy z grupą badawczą z University of Exeter w Wielkiej Brytanii. Przeprowadzone prace eksperymentalne wykazały po raz pierwszy protekcyjne działanie dożołądkowej aplikacji nowatorskich proleków uwalniających ochronny gazowy mediator jakim jest siarkowodór (H2S). Precyzując, w oparciu o model doświadczalny, udowodniono, że związek AP39, uwalniający H2S bezpośrednio do mitochondriów w obrębie błony śluzowej żołądka, wzmacnia jej integralność. Tym samym, związek ten moduluje aktywność odpowiednich struktur komórkowych oraz szlaków molekularnych zapobiegając powstawaniu oksydacyjnych uszkodzeń.

Od szeregu już lat duże międzynarodowe towarzystwa naukowe wydają swoje stanowiska, zalecenia, lub wskazówki dotyczące diagnostyki i leczenia różnorodnych chorób i zespołów, które mieszczą się w obszarze ich zainteresowań naukowych i zawodowych. Wyżej wymienione stanowisko International Society on Thrombosis and Haemostasis dotyczy wartości oznaczania autoprzeciwciał – przeciwciał skierowanych przeciwko kompleksowi fisfatydyloseryna/protrombina (aPS/PT) w diagnostyce zespołu antyfosfolipidowego (APS)– stanu klinicznego, w którym obecności przeciwciał zwanych przeciwciałami antyfosfolipidowymi towarzyszy obecność  zakrzepów w łożysku żylnym (żylna choroba zakrzepowo-zatorowa), lub tętniczym (najczęściej niedokrwienny udar mózgu. U kobiet dodatkowym powikłaniem mogą być powikłania położnicze.

W omawianym stanowisku podkreślono, iż wykrywanie obecności aPS/PT w wysokim mianie towarzyszy objawom zakrzepicy w przebiegu APS, ale nie ma istotnego dodatkowego znaczenia dla diagnostyki APS, przy współwystępowaniu innych przeciwciał, będących laboratoryjnymi kryteriami diagnostycznymi. APS. Może mieć jednak pewną wartość w sytuacji wątpliwości diagnostycznych.

Celem pracy była identyfikacja sposobów formułowania zaleceń w wytycznych opieki zdrowotnej. W 88% przypadków z 68 wytycznych  opisywano system oceny siły rekomendacji, z czego w połowie wykorzystywano system GRADE. W dwóch trzecich dokumentów zaproponowano zastosowanie ram 'od dowodów naukowych do zaleceń’ (EtD, Evidence-to-Decision). Wykazano, że korzystanie z jakichkolwiek ram EtD wiązało się z bardziej kompleksowym zestawem kryteriów związanych z rekomendacjami w porównaniu z brakiem ram.

Porównano gęstość rozmieszczenia telocytów oraz ekspresję czynników HIF-1, HO, VEGF i jego receptora, NOS, receptorów estrogenowych i progesteronowych w jajowodach pobranych od pacjentek z mięśniakowatością macicy i grupy odniesienia oraz oceniono wybrane markery biochemiczne: FSH, LH, AMH, sFlt-1, poziom estrogenów i progesteronu w surowicy krwi w badanych grupach.  U pacjentek z mięśniakami macicy zaobserwowano zmienioną ekspresję receptorów dla hormonów płciowych i zwiększoną liczbę telocytów. Zmniejszenie ekspresji VEFG było kompensowane przez wzrost ekspresji HIF-1 i NOS. Analizy biochemiczne krwi wykazały wyższy poziom progesteronu i niższy AMH u pacjentek z mięśniakami macicy. Nie zaobserwowano różnic w stężeniach sFlt, FSH i LF. Mięśniaki macicy wpływają na homeostazę tlenową jajowodów i być może stanowi to jedną z przyczyn zaburzeń płodności występującej w tej grupie chorych.

Artykuł przedstawia wyniki zastosowania metody sekwencjonowania długich odczytów (ang. long-read sequencing) u 19 probandów wyselekcjonowanych z kohorty 340 pacjentów z wrodzonym niedoborem antytrombiny, u których wynik badania molekularnego był niejednoznaczny. Metoda ta pozwala na odczyt regionów problematycznych genomu np. z dużą liczbą powtórzeń, które m. in. mają miejsce w genie kodującym antytrombinę (SERPINC1). Dzięki zastosowaniu sekwencjonowania długich odczytów u 9 probandów wykryto zmiany strukturalne w genie SERPINC1, a u 2 pacjentów znaleziono insercje retrotranspozonu SINE-VNTR-Alu, co jest nowo wykrytą przyczyną wrodzonego niedoboru antytrombiny, silnej trombofilii zwiększającej ryzyko zakrzepicy żylnej.