Publikacje

Rok 2024 miesiąc: październik

Wieloukładowy zespół zapalny w następstwie zakażenia SARS-CoV-2 (ang. multisystem inflammatory syndrome in children, MIS-C) jest wciąż słabo poznany. W badaniu analizowano profil 45 cytokin w surowicy pacjentów z MIS-C, przed i po leczeniu wlewami dożylnymi preparatów immunoglobulin (IVIG) oraz glikokortykosteroidami (GCS). Wyróżniono trzy wzorce zmian stężenia cytokin, wskazujące na przejście od ostrego zapalenia, poprzez profil charakterystyczny dla pobudzenia mechanizmów odporności humoralnej i komórkowej, aż do procesów regeneracyjnych, co pozwala lepiej zrozumieć mechanizmy odpowiedzi odpornościowej operujące u pacjentów z MIS-C.

Celem badania było tłumaczenie, adaptacja kulturowa i walidacja narzędzia do oceny ageizmu wśród studentów stomatologii. W badaniu wzięło udział 202 studentów 3., 4. i 5. roku WL UJ CM. Analiza głównych składowych wygenerowała skalę zawierającą 10 pozycji, podzielonych na trzy czynniki, które wyjaśniają 59,52% całkowitej wariancji: 1) „uprzedzenia wobec leczenia stomatologicznego” (α = 0,703), 2) „koszty i korzyści opieki nad starszymi pacjentami” (α = 0,660) oraz 3) „interakcja dentysta-starszy pacjent” (α = 0,662). Konfirmacyjna analiza czynnikowa potwierdziła dobre dopasowanie modelu (RMSE = 0,058, CFI = 0,950), a trafność dyskryminacyjna wykazała istotne różnice związane z rokiem studiów, płcią i doświadczeniami w leczeniu starszych pacjentów.

Do 2022 r. przypadki Mpox poza kontynentem afrykańskim raportowano sporadycznie i miały związek z kontaktem z zakażonymi zwierzętami lub podróżami do krajów endemicznych. W 2022 r. w 117 krajach odnotowano ok. 100 000 przypadków. W pracy przedstawiono analizę 45 pacjentów hospitalizowanych w NSSU z powodu Mpox w 2022 r., z których 44 (98%) stanowili mężczyźni, od 19 do 48 lat. Spośród nich 42 identyfikowało się jako MSM, a wywiad epidemiologiczny i przebieg choroby wskazywał, że do zakażenia MPXV doszło drogą kontaktów seksualnych. Jako czynniki ryzyka zakażenia MPXV zidentyfikowano: chemseks u15 pts (33%), seks grupowy u13 (29%), PreP u 3 (7%).  Ponadto, 22 (49%) pts. było leczonych ARV z powodu zakażenie HIV. W momencie rozpoznania Mpox, zdiagnozowano inne STIs; HIV, kiłę, rzeżączkę, zakażenie Chlamydia trachomatis, Ureoplasma ureralyticum. U 4 pacjentów  zdiagnozowano więcej niż jedną STIs. Badanie potwierdziło, że epidemia Mpox w 2022 r. dotyczyła głównie populacji MSM i szerzyła się drogą kontaktów seksualnych.

Kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM) to typowo niewydolność lewej komory serca i jest najczęstszą przyczyną przeszczepów serca na świecie. Badania rezonansu serca wykazały, że u większości pacjentów z DCM występują także zaburzenia pracy prawej komory (RV). Co ciekawe, po zastosowaniu zalecanej terapii niewydolności serca większość pacjentów doświadczyła poprawy funkcji RV. Pomimo, że wyjściowa dyfunkcja RV nie miała związku z rokowaniem, to u pacjentów, u których nastąpiła poprawa RV ryzyko poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych zmniejszyło się aż o 74%. Wyniki te podkreślają znaczenie wdrożenia odpowiedniego leczenia w DCM zarówno w kontekście kurczliwości lewej jak i prawej komory serca.

Zwężenie zastawki aortalnej to najczęstsza choroba zastawkowa serca wymagająca leczenia zabiegowego. Podstawową metodą obrazowania oceniającą stopień zwężenia zastawki jest echokardiografia przezklatkowa. Ma ona jednak swoje ograniczenia, które można przezwyciężyć, wykonując tomografię komputerową z oceną wskaźnika zwapnienia zastawki. Wykazano, że u pacjentów z niejednoznacznymi wynikami echokardiograficznymi tomografia komputerowa jest pomocna w ocenie ciężkości wady i kwalifikacji do leczenia inwazyjnego.

Celem naszej pracy było zbadanie, jak dobrze koncepcja prowadzenia badań w oparciu o zasady evidence-based research (EBR) jest znana europejskim badaczom zajmującym się tematyką zdrowia oraz jakie bariery wpływają na jej stosowanie. Spośród 205 uczestników badania, 84,4% raportowało świadomość koncepcji EBR, jednak 22,5% z nich zmieniło swoją decyzję po przeczytaniu definicji. Do wymienianych barier w stosowaniu EBR należały kwestie organizacyjne oraz brak zasobów, lub czasu. Działania promujące znaczenie podejścia EBR w badaniach nad zdrowiem są nadal zasadne.

GABA, czyli kwas γ-aminomasłowy, jest neuroprzekaźnikiem odpowiadającym za hamowanie nadmiernej aktywności układu nerwowego. Gdy dochodzi do zaburzeń w sygnalizacji GABA, mogą pojawić się różne problemy, takie jak padaczka, lęki, bezsenność czy zaburzenia nastroju. Jednym ze sposobów zwiększenia poziomu GABA w mózgu jest zahamowanie jego wychwytu przez specjalne transportery. Zaprezentowane badania skupiły się na transporterze BGT1, który jest słabo poznany. Przeprowadzono wielopoziomowe badania, aby znaleźć związki chemiczne, które mogłyby hamować BGT1. Jeden z wytypowanych związków wykazał obiecujące właściwości – skutecznie hamował działanie transportera. Co więcej, okazał się nietoksyczny dla ludzkich komórek glejowych i wykazał ochronę neuronów przed uszkodzeniem. Dzięki temu wyłoniony związek może być kandydatem do dalszych badań.

Badania nad wzorcami skurczu mięśni w regionie gładzizny mają na celu ulepszenie algorytmów podaży neuromodulatorów. Celem pracy było zestawienie zmian morfologicznych w wybranych mięśniach mimicznych z pięcioma wzorcami skurczu. Analiza wyników badań rezonansu magnetycznego 34 młodych dorosłych nie wykazała istotnych statystycznie różnic między wymiarami mięśni a wzorcami skurczu. Wyniki sugerują, że modyfikacja techniki w oparciu o położenie zmarszczek jest więc mniej skuteczna względem algorytmów bazujących na względnie stałej anatomii mięśni.

Jedną z popularnych metod badania leków podawanych na skórę jest in vitro permeation test (IVPT). Polega on na umieszczeniu leku na wyciętym, odpowiednio przygotowanym fragmencie skóry w specjalnej szklanej komorze i zmierzeniu, jak szybko i w jakiej ilości przenika do płynu odbiorczego. Zazwyczaj wykorzystuje się ludzką skórę, która pozyskiwana jest podczas sekcji zwłok, z biopsji czy operacji plastycznych. Niestety, duża zmienność wyników między eksperymentami wykonanymi tą metodą jest problemem utrudniającym ich wykorzystanie i porównania z wynikami innych doświadczeń. W naszej pracy badaliśmy zmienność wyników badań IVPT wykorzystując techniki komputerowe -mechanistyczne modele farmakokinetyczne oparte o fizjologię (PBPK). Opracowany model przewiduje wyniki eksperymentów pozwalając na analizę źródeł rozbieżności obserwowanych w doświadczeniach. Dodatkowo, spójność i powtarzalność wyników dostarczanych przez modele PBPK stanowi szansę na bardziej wiarygodne niż w badaniu IVPT porównania różnych formulacji leków podawanych na skórę.

W pracy opisano przypadek 77-letniego pacjenta, u którego podczas długotrwałej hospitalizacji rozwinęła się odleżyna trzeciego stopnia, zainfekowana bakterią Pseudomonas aeruginosa. W związku z tym wdrożono leczenie polegające na połączeniu antybiotykoterapii (ciprofloksacyna) z larwoterapią, wykorzystując larwy gatunku Lucilia sericata. Larwy te wydzielają substancje bioaktywne, które upłynniają martwą tkankę i ograniczają liczbę bakterii, tworząc warunki sprzyjające regeneracji tkanki. Praca opisuje walidację metody oznaczania ciprofloksacyny w larwach z zastosowaniem elektroforezy kapilarnej w połączeniu z detekcją masową. Opracowana metoda charakteryzowała się wysoką czułością, dokładnością oraz liniowością w zakresie 100–1000 ng/mL. Metodę zastosowano do oznaczania ciprofloksacyny w homogenatach larw pozyskanych od pacjenta. Wykazano, że antybiotyk penetruje z krwi pacjenta do larw, osiągając stężenie 150 ng/mL (750 ng/g).

Badania koszykowe to nowy typ badań klinicznych w onkologii. Tradycyjne badania klinicznie umożliwiają ocenę pojedynczej interwencji w ramach jednego wskazania. W badaniach koszykowych pojedyncza interwencja jest testowana dla kilku różnych wskazań jednocześnie. Dodatkowo, pacjenci otrzymują leczenie ukierunkowane na mutację lub biomarker wykryty w nowotworze. W naszym zespole dokonaliśmy analizy danych na temat ryzyka i korzyści jakie odnoszą pacjenci biorący w udział w badaniach koszykowych w onkologii. Wykazaliśmy, że korzyść i ryzyko w badaniach koszykowych pozostają na podobnym poziomie w porównaniu do innych modeli badawczych.

Celem badania była ocena związku między zużyciem dopełniacza (wyrażonym stosunkiem poziomów jego składowych C3a/C3) i stężeniem cytrulinowanego histonu H3 (H3Cit) w surowicy a zaawansowaniem ostrej zatorowości płucnej (APE) i ryzykiem wczesnej śmiertelności w jej przebiegu. Zarówno stosunek C3a/C3 jak i H3Cit korelowały z liczbą punktów w skali sPESI i NT-proBNP. Łączna ocena stosunku C3a/C3 i H3Cit pozwoliła przewidzieć APE o pośrednim-wysokim ryzyku i rozstrzeń prawej komory z wyższą swoistością i dokładnością w porównaniu z oceną tych parametrów oddzielnie.