Na ponad 100 stronach bogato ilustrowanej publikacji autorzy przedstawili dzieje katedry poprzez pryzmat zmian, jakie wprowadzali kierujący nią chirurdzy – o znanych nazwiskach, mający na swoim koncie przełomowe dla rozwoju chirurgii dokonania.

Poznajemy więc najwcześniejsze losy katedry za czasów Rafała Czerwiakowskiego, który wrócił do kraju po latach studiów w Rzymie, Paryżu czy Berlinie. W Krakowie wykładał anatomię, chirurgię i położnictwo, a wiosną 1780 rozpoczął publiczne sekcje zwłok, którymi wzbudzał w mieście olbrzymie kontrowersje.

Jeden z jego następców na stanowisku kierującego katedrą był Sykstus Lewkowicz, który bardzo mocno zaangażował się w nauczanie w ramach kliniki. To za jego czasów wprowadzono dyżury (również nocne), w którym mogli uczestniczyć studenci.

W książce nie mogło zabraknąć rozdziału poświęconego erze Ludwika Rydygiera, który kierował krakowską chirurgią w latach 1887-97. To za jego czasów udało się wznieść nowy gmach kliniki, o co zabiegali już jego poprzednicy. Rydygier, który jako drugi na świecie, przeprowadził operację wycięcia odźwiernika wraz z bezpośrednim zespoleniem dwunastnicy z kikutem żołądka, przez lata rozwijał techniki resekcji żołądka, doskonaląc metody zabiegowe na innych polach operacyjnych. Był również aktywny na polu akademickim i w roku akademickim 1888/1889 sprawował funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego. Jego zasługą jest także organizacja zjazdów chirurgów polskich, które odbywają się do dziś.

Album kończy rozdział prezentujący dzieje katedry od 2017 roku, czyli od momentu objęcia funkcji jej kierownika przez prof. Piotra Richtera.